Ontheemd en berooid

Enkele eeuwen geleden monsterde mijn voorvader uit Ierland aan op een schip en zeilde letterlijk en voorgoed de wijde wereld in. Vele jaren later, in 1950, vertrok mijn vader als twintigjarige met zijn moeder en zusje noodgedwongen uit Batavia en kwam berooid aan in Nederland. Een land dat zij niet kenden. Een land waar zij niemand kenden. Mijn oma vond snel werk en mede door het goede onderwijs kwamen ze de lastige start in Nederland snel te boven.

De gemeente Nijkerk heeft de opdracht 278 asielzoekers op te vangen. U begrijpt dat ik -als ik aan de geschiedenis van mijn eigen familie denk- ook denk aan de ontheemde mensen die wij zullen opvangen in onze gemeente. Hoe gaan we hen opvangen? 

Laten we het over aan het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers), of vangen we asielzoekers in eigen beheer op, zoals bij de Oekraïners en statushouders in de Passantenhaven? Het voordeel daarvan is dat je als gemeente flexibeler kan zijn. Er zijn dan bijvoorbeeld meer mogelijkheden om de veiligheid rond de vier kleinschalige centra in te richten. Want daar hebben veel inwoners zorgen over. 

Als ik terugdenk aan mijn eigen familie, weet ik dat het belangrijk is dat je de Nederlandse taal goed spreekt. En dat je gaat studeren of werken voor je geld. Dat is goed voor je zelfrespect en zo kun je een bijdrage aan de maatschappij leveren. Dus laten we dáár onze energie insteken als gemeente én als inwoners van Nijkerk.